Ιστορία

Η επισκληρίδιος αναισθησία ξεκίνησε με την εφαρμογή της ως μέθοδος περιοχικής αναισθησίας, δειλά στην αρχή του 1942.

Η ανακάλυψη

των φαρμακευτικών δυνατοτήτων των τοπικών αναισθητικών,
της ειδικής βελόνας Tuohy απαραίτητης για την τεχνική του εντοπισμού του επισκληρίδιoυ χώρου στην περιοχή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης,
αργότερα περί το 1972, η εντόπιση των οπιούχων υποδοχέων στον επισκληρίδιο χώρο και χρήση των οπιούχων ως αναλγητικών της μεθόδου,
συνετέλεσαν στην αποτελεσματικότητα και εξάπλωση της εφαρμογής της μεθόδου.

Στην πορεία του χρόνου η ιατρική φαρμακολογία βελτίωσε κατά πολύ τις ιδιότητες των εν χρήσει φάρμακων και των υλικών, έτσι ώστε να ελαχιστοποιήσει τις τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες και να της καταστήσει εύκολα αντιμετωπίσιμες.

Τα θετικά αποτελέσματα των ανωτέρω, όπως και η εύκολη σχετικά τεχνική (λόγω της μεγάλης εμπειρία των αναισθησιολόγων, αποτέλεσμα του μεγάλου αριθμού περιστατικών) είναι πλέον σήμερα αναμφισβήτητα.

Η επισκληρίδιος αναισθησία χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα κατά κόρον στη μαιευτική για αντιμετώπιση ή ανακούφιση από τον πόνο που προκαλεί η διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού.

Χρησιμοποιώντας διαφορετικές ποσότητες και πυκνότητες των τοπικών αναισθητικών, ανάλογα με το στάδιο του τοκετού, επιτυγχάνεται μερική ή πλήρης κατάργηση της αντίληψης του πόνου, με άριστα αποτελέσματα και συμμετοχή της μητέρας καθ’ όλη τη διάρκεια του τοκετού.

Η μέθοδος της επισκληριδίου αναισθησίας δίνει τη δυνατότητα στην επίτοκο να αποφύγει την αρνητική επίδραση του πόνου στα δυνατά συναισθήματα της μεγάλης στιγμής.

Έχει τη δυνατότητα να υπακούει και να συνεργάζεται με τις υποδείξεις των γυναικολόγων και της μαίας της, έτσι ώστε να βιώσει στιγμή προς στιγμή, με πλήρη συνείδηση το υπέροχο γεγονός.

Οι επίτοκες πρέπει να γνωρίζουν ότι η μέθοδος εφαρμόζεται επί πολλά χρόνια.

Η τεχνική είναι σχεδόν ανώδυνη, γρήγορη και οι κάποιες δυσκολίες αντιμετωπίζονται πλήρως και εύκολα από τον αναισθησιολόγο.

Προς μεγαλύτερο καθησυχασμό θα βοηθούσε ένα ραντεβού ενημέρωσης με τον ειδικό.

Ουσιαστικά βοηθά στη συμμετοχή της επιτόκου στην εξέλιξη των σταδίων του τοκετού και επιπλέον έχει ευεργετικές ιδιότητες στην εμβρυϊκή κυκλοφορία και τη χαλάρωση του περινέου, με αποτέλεσμα τη μείωση της διάρκειας του τοκετού.

Όπως κάθε ιατρική πράξη έτσι και η επισκληρίδιος αναισθησία μπορεί να εμφανίσει κάποιες παρενέργειες όπως υπόταση, κεφαλαλγία, παράταση της δράσης του φαρμάκου.

Προς αποφυγήν επιπλοκών πρέπει να αποφύγει ο αναισθησιολόγος την μέθοδο, όταν υπάρχουν αντενδείξεις π.χ. κήλη οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, διάθεση αιμορραγίας, νευροπάθειες, υποογκαιμία.

Ο απόλυτος σεβασμός στις ιατρικές αντενδείξεις και η εφαρμογή της μεθόδου όπου υπάρχουν ενδεικτικοί λόγοι, όπως παράταση του τοκετού, προεκλαμψία, σακχαρώδης διαβήτης, παθήσεις αναπνευστικού κ.λπ., που βοηθούν στην ομαλή διεκπεραίωση του τοκετού και την αποφυγή επιπλοκών.

Η έλλειψη ενημέρωσης δημιουργεί άγχος, φόβο και δυσπιστία, με αποτέλεσμα η επίτοκος να προβάλλει ακραίες συμπεριφορές και να μη συνεργάζεται για την διεξαγωγή της τεχνικής.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που ο αναισθησιολόγος θα πρέπει να καταλάβει και να σεβαστεί τις αντιδράσεις της και να επιστρατεύσει τις δυνατότητές του για καθησυχασμό και εξασφάλιση της συνεργασίας της.

Οι στατιστικές μας λένε ότι ακόμη και αυτές οι επίτοκες, μετά την εμπειρία τους γίνονται οι καλύτεροι υποστηρικτές της μεθόδου.

Η επισκληρίδιος αναισθησία μπορεί να προσφέρει και άλλα πλεονεκτήματα σε μια επίτοκο.

Σε περίπτωση μη εξέλιξης του φυσιολογικού τοκετού με συνέπεια την καισαρική τομή δίνει την δυνατότητα να αποφύγει την γενική αναισθησία με αποτέλεσμα να βιώσει τον ερχομό του παιδιού της και με αυτό τον τρόπο τοκετού.

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου συνεχίζονται και μετά το τέλος της καισαρικής τομής.

Επιτρέπουν στην γυναίκα την συνέχιση φυσιολογικών δραστηριοτήτων (κίνηση, θηλασμός κ.λπ.) για τα επόμενα δύο 24ωρα εξαλείφοντας τον ανεπιθύμητο μετεγχειρητικό πόνο.