Οι επιστημονικές έρευνες και μελέτες έχουν αποδείξει πως η ψυχολογία της εγκύου κατά τη κύηση επηρεάζει αποφασιστικά το παιδί της πριν ακόμα γεννηθεί. Η διάθεσή της, η συμπεριφορά της, τα πάντα αντανακλούν στο έμβρυο που κυοφορεί και ουσιαστικά θέτουν τις προδιαγραφές για τη μελλοντική του εξέλιξη.

Ποια είναι, όμως, η κατάλληλη συμπεριφορά
Παρά τη δυσκολία πρόσβασης στην ενδομήτρια ζωή και τη γέννησή μας ώστε να κατανοήσουμε τα πιο πρώιμα στάδια της ζωής, η σημασία τους για τη μετέπειτα εξέλιξή μας είναι πλέον αναγνωρισμένη.

Η ζωή σίγουρα δεν ξεκινά με τη γέννηση και σίγουρα μέχρι τότε ο «εκκολαπτόμενος» θαυμαστός ανθρωπάκος έχει βάλει ήδη τα θεμέλια του οικοδομήματός του.

Ο φιλοσοφικός, ο ηθικός, ο πνευματικός, ο συναισθηματικός και ο φυσιογνωμικός προορισμός του παιδιού διαμορφώνεται σε σημαντικό βαθμό κατά την εγκυμοσύνη.

Έχει γίνει αντιληπτό με τις μελέτες πολλών επιστημών ότι, πολλά από τα φαινόμενα που παρατηρούνται σε κάθε άνθρωπο, μπορούν να κατανοηθούν αρκετά εύκολα, ακόμη και να προβλεφθούν, αν κάποιος γνωρίζει το πλήρες ιστορικό της ζωής του στη μήτρα, από τη σύλληψη μέχρι και τα πρώτα χρόνια μετά τη γέννησή του.

Γιατί με το ένωση των δύο -κατά το φαίνεσθαι- ασήμαντων αυτών κυττάρων, του σπερματοζωαρίου και του ωαρίου, η ζωή είναι εδώ. Ως μια απειροελάχιστη μάζα αρχικά, ένα άμορφο έμβρυο στη συνέχεια και κατόπιν ένα συνεχώς εξελισσόμενο αγέννητο ακόμη μωρό, που μεγαλώνει και διαμορφώνεται μέσα στην κοιλιά.

Τους εννέα αυτούς μοναδικούς μήνες θα μεγαλώσει τόσο ραγδαία και τόσο καθοριστικά όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή του.
Μόνο που το σώμα δεν είναι ξέχωρο από τη συνειδητότητα. Έρευνες και μελέτες με ποικίλα μέσα έχουν καταδείξει πως το έμβρυο νιώθει, αισθάνεται, καταλαβαίνει, επεξεργάζεται και κατηγοριοποιεί πληροφορίες.

Συνυπάρχει με τη μητέρα του. Εισπράττει ό,τι συμβαίνει στον ψυχισμό της, αλλά και στο ευρύτερο περιβάλλον της.

Μπορεί να είναι χαρούμενο, μπορεί να είναι λυπημένο, μπορεί να έρχεται με όρεξη για τη ζωή και δύναμη εσωτερική ή με φόβο και ανασφάλεια.

Έγκυος και αγέννητο μωρό είναι ένα.

Σκέψεις, συναισθήματα, βιώματα, εικόνες της μητέρας περνούν στο μωρό, όπως η τροφή και το οξυγόνο περνάνε μέσα από τον πλακούντα.

Γνωρίζουμε πως η αποφυγή του καπνίσματος, του ποτού και άλλων βλαπτικών ουσιών, ο περιορισμός της καφεΐνης και των ανθυγιεινών τροφών, καθώς και η όσο το δυνατόν καλύτερη διατροφή της μητέρας θα βοηθήσουν στο σχηματισμό ενός δυνατού και γερού οργανισμού για το μωρό.

Ενδιαφέρον για τη θρέψη του, όμως, σημαίνει ενδιαφέρον και για τη συναισθηματική και πνευματική του θρέψη. Είναι σημαντικό για το μωρό να αισθάνεται την αγάπη της μητέρας του πρωταρχικά και όλων των υπόλοιπων σημαντικών προσώπων έπειτα.

Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να είναι επιθυμητό. Και κάθε παιδί έχει την ανάγκη να νιώθει πως είναι αγαπητό και καλοδεχούμενο στη ζωή.

Αγάπη ίσον απουσία φόβου. Και, όταν το μωρό στο πρώτο οικολογικό του περιβάλλον βιώνει την αγάπη, βιώνει τον κόσμο ως ένα χώρο ασφαλή και φιλόξενο. Βιώνει τον εαυτό του ως έναν αγαπητό, ασφαλή, με δύναμη και αυτοπεποίθηση άνθρωπο.

Η ψυχολογία της εγκύου, η σύνδεση της μητέρας με το αγέννητο μωρό της είναι επομένως ζωτικής σημασίας για εκείνο.

Όταν η μητέρα τραγουδά, μιλά, παίζει με το μωρό της, το οραματίζεται, του φτιάχνει παραμυθάκια και στιχάκια, το προσέχει όπως θα έκανε αν είχε ήδη γεννηθεί, συνδέεται μαζί του.

Και είναι αυτός ο δεσμός που θα συνοδεύει το παιδί σε όλη του τη ζωή. Είναι αυτός ο δεσμός που θα το κάνει να αναζητήσει την πραγματική αγάπη και την αλήθεια στις σχέσεις του, που θα το βοηθήσει να αξιωθεί ως οντότητα.

Ας έχει η έγκυος γυναίκα πλήρη συνείδηση του μεγάλου και πανάξιου έργου που επιτελεί.
Και συνειδητά ας επιλέξει να φέρει δίπλα της και μέσα της όμορφα πράγματα, ζεστούς ανθρώπους, ωραίες εικόνες, γλυκά ακούσματα.

Η ηρεμία, η γαλήνη και η ευτυχία της μητέρας για την ίδια την εγκυμοσύνη και τη ζωή που φέρει μέσα της είναι αυτά που θα δώσουν ένα ευτυχισμένο και ήρεμο μωρό.

Οι τύψεις ας μη βαραίνουν καμία ψυχή. Οι γονείς ας ερευνήσουν τη σχέση τους και ας συζητήσουν με κάθε ειλικρίνεια τα θέματά τους. Ας δοθούν από την πλευρά της μητέρας οι εξηγήσεις για τα πώς και τα γιατί. Ας μιλήσει στο μωρό όπως θα μίλαγε στο παιδί που θα μπορούσε να την καταλάβει.

Και η κατανόηση θα υπάρξει. Και η συμφιλίωση θα επέλθει. Και, αν δυσκολεύεται, ας μη φοβηθεί να ζητήσει βοήθεια από κάποιον ειδικό.

Εφόσον μέσα της επιλυθούν τα θέματα που της προκαλούν στρες και δεν την αφήνουν να χαρεί την εγκυμοσύνη της, τότε και το μωρό θα εισπράξει αυτή τη λύτρωση.

Ας έρχεται κάθε μωρό στη ζωή με αγάπη και χαρά, με σεβασμό και θετικά συναισθήματα για την ίδια τη ζωή και την εξέλιξή της.