Πριν από 30 χρόνια αν κάποιος άνδρας έκφραζε την επιθυμία να είναι παρών στον τοκετό της γυναίκας του ή να συμμετέχει σε αυτόν, θα φαινόταν εκκεντρικό, ιδιόμορφο και απρόβλεπτο!

Στη σημερινή εποχή στις αναπτυγμένες χώρες η συμμετοχή του πατέρα στη γέννηση του παιδιού θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι.

Η γέννηση ενός παιδιού σηματοδοτεί το ζευγάρι. Το λαμβάνει σαν ενιαία μονάδα. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο…

Η αρμονία του ζευγαριού και το ενδιαφέρον του άνδρα εκείνη τη στιγμή προσδίδουν στην γυναίκα μια ισορροπημένη και γαλήνια ψυχοσωματική κατάσταση. Το ίδιο το σώμα της γυναίκας παράγει ωκυτοκίνη και ενδορφίνες.

Η ωκυτοκίνη, γνωστή και ως «ορμόνη της αγάπης» παίζει δυναμικό ρόλο δημιουργώντας συστολές στη μήτρα και οι ενδορφίνες λειτουργούν σαν ηρεμιστικό καθησυχάζοντας την ίδια και το έμβρυο, βοηθώντας την να αντιμετωπίσει τις έντονες αισθήσεις του τοκετού.

Σε περίπτωση που η γυναίκα δεν νιώθει ασφάλεια παράγεται αδρεναλίνη, η οποία δρα ανασταλτικά στις παραπάνω ορμόνες.

Ο τρόπος με τον οποίο ο σύζυγος μπορεί να συμμετέχει στον τοκετό ποικίλλει. Αυτός είναι και ο λόγος που του έχουν δοθεί αρκετοί «τίτλοι» ή και «χαρακτηρισμοί», που θεωρούνται όμως όλοι ότι βρίσκεται εκεί δίπλα στη γυναίκα.

Ο πατέρας «προπονητής», ο οποίος νιώθει ότι έχει τον έλεγχο μαζί με τη γυναίκα, έχει παρακολουθήσει όλα τα μαθήματα ψυχοπροφυλακτικής και εμφανίζει ενεργό συμμετοχή κατά τη διάρκεια του τοκετού δίνοντας οδηγίες σαν προπονητής στη γυναίκα (αναπνοές, τεχνικές χαλάρωσης) υποδεικνύοντας της με ευκολία τον τρόπο περιμένοντας τη νίκη ( τη γέννηση του παιδιού).

Ο πατέρας «συμπαίκτης», ο οποίος δεν τον ενδιαφέρει να έχει τον έλεγχο, αλλά θέλει να αφομοιωθεί στην ομάδα υποστηρίζοντάς την όσο μπορεί προσφέροντας τη δύναμη της ψυχής του. Της κρατάει το χέρι, της κάνει μασάζ… κάνει ό,τι του ζητήσει!

Ο πατέρας «παρατηρητής», ο οποίος εμπιστεύεται την ιατρική ομάδα και έχει δώσει τα ηνία σε αυτούς. Στηρίζει συναισθηματικά τη γυναίκα, βρίσκεται εκεί, χωρίς να παίζει ενεργό ρόλο και συνήθως αποφεύγει να «δει».

Όποια κι αν είναι η θέση του, αναλόγως τον χαρακτήρα του, μας αρκεί που βρίσκεται εκεί, δίπλα στη γυναίκα, με τον δικό του τρόπο. Είναι μια γέφυρα εξοικείωσης με την ιδέα της προστασίας και της συμπαράστασης στη γυναίκα και το παιδί στη μετέπειτα ζωή τους.